Όχι, είναι μύθος. Όταν γεννιόμαστε, τα μάτια μας δεν είναι ανατομικά ανεπτυγμένα! Έτσι και η όρασή μας δεν είναι ανεπτυγμένη. Πρέπει όλοι να μάθουμε να βλέπουμε, όπως πρέπει να μάθουμε να μιλάμε.

Τα νεογέννητα δεν μπορούν να διακρίνουν πολύ περισσότερο από το φως και το σκοτάδι!

Η νεογνική, βρεφική και η πρώτη παιδική περίοδος είναι συναρπαστικές για το παιδί όσον αφορά στην όραση. Κατά τη γέννηση θα παρατηρήσετε ότι αντιδρά μόνο στα φωτεινά ερεθίσματα. Μέχρι τους 3 μήνες τα μάτια θα πηγαίνουν από το ένα αντικείμενο στο άλλο. Μέχρι τους 12 μήνες θα έχει μάθει να συγχρονίζει την όραση με τις κινήσεις του σώματος. Κατά την προσχολική περίοδο η οπτική οξύτητα αυξάνεται και αυτό βοηθάει στην βελτίωση και των κινητικών ικανοτήτων. Κατά τη σχολική περίοδο η καλή όραση συμβάλει τόσο στη μάθηση όσο και στις ψυχαγωγικές δραστηριότητες.

Είναι λοιπόν σημαντικό οποιοδήποτε πρόβλημα μπορεί να υπάρχει όσον αφορά στην όραση να έχει αντιμετωπισθεί μέχρι την ηλικία των 6-7 ετών, διότι μετά η βλάβη παραμένει ουσιαστικά μόνιμη.